Çikolata ilk kez bulunduğunda güler yüzlü bir çocuğu reklam kampanyalarında kullanmaya başlamışlar. O çocuk şehir şehir gezerek, uçaktan çikolata atarak bütün çocukların kahramanı olmuş, ülkenin en sevilen sempatik çocuğu olarak büyümüş ve pilot olmuş.
Biz de masum başladığımız şu hayatta savrularak farklı yerlerde durmaya, mücadele etmeye başladık. Kimimiz işçi oldu, kimimiz diş doktoru, birileri de öğretim görevlisi. Şimdi hepimiz hayatlarımızın torunlarımıza anlatacağımız son dokunuşlarını yapmaya gayret ediyoruz.
Altı yıl önce bir topluluk adı duydum: EYT… Organize olamayan ve kitlesel olarak çok büyük bir potansiyeli barındıran bu yapının içinde gözlemler yaptım, insanları izledim. Sonuçta kararımı verdim, destek olabiliriz, diye yola çıktık. Baktık gruplar birleşmiyor, her yerde bir baş var ve yetersizliklerinden dolayı EYT’nin sesi hiçbir yerde duyulmuyor.
Tam tersine cılız etkinlikler, az katılımlı organizasyonlar. Bir süre sonra biz bu başıboşluktan ayrıldık ve bu süreçten sonra hiçbir temasımız olmadı. Ta ki gelin, yetki size verilecek, buyurun organize olalım, dendi. O gün yola çıktık, tam dört yıl oldu ve bugün EYT’yi bilmeyen, konuşmayan kalmadı.
Ülkenin gündeminden düşmeyen bir mağduriyetin siyasilerin rüyalarına girmesini sağladık. Bugün bütün mağduriyetler bu birlik ve beraberliği nasıl sagladığımızı soruyor, hak aramanın nasıl yapılacağı adına örnek teşkil ettiğimizi görüyor ve diğer mağduriyetler için de hak arama rol modeli olduğumuzu biliyoruz.
İşçilikten, emekçilikten hak aramaya, hak arama kahramanlarına dönüştük. Burada ismini sayamayacağım kadar çok arkadaşım var. Gecesini gündüzüne katan, hakkım için ben de varım diyerek mücadelede birbirimize inanıp yola çıktığımız binlerce insanla temasa geçip organize edip hakkın için mücadele etmelisin, diye gecesini gündüze katıp insanlara dokunan, nasıl hak aranacağını öğreten binlerce arkadaşımızla bugün EYT ülkenin gündeminde.
Bu güçlü birliktelik bir günde kurulmadı ve bir günde de yıkılmaz, bazen yorgunluklar olur ve o arkadaşın yerine bir gizli kahraman çıkar ve hak aramanın devamı için görevi sırtlanır.
Bizler uçaklardan çikolata atmadık ama bütün mağdurlar için kendimizi, hayatımızı ortaya koyduk ve bugün gururla sokağa çıkıp bu mücadelede benim de tuzum var diyen binlerce mağdur arkadaşlarımızdan biri olmaktan gurur duyuyoruz.
Sevginin, saygının, hoşgörünün ve toplum bilincinin olduğu yerde yeni hikayeler yazılmaya devam eder. Yeter ki sen içindeki o masum çocuğu öldürme, yaşımız kaç olursa olsun mücadele hayatın her yerinde devam ediyor…
